Prolog ~ Monologue of love

                                                           Z dedykacją dla Was wszystkich!

 

 

       Kolejny wieczór na imprezie w najsłynniejszym klubie w Atlancie. Szczerze, to każdymi

wieczorami od 21.00 do 1.00 w nocy przesiaduję w klubach. Nie jestem żadną małolatą, która puszcza się na prawo i lewo za kasę z 40-latkami. Owszem, czasami wypiję dwa, może trzy kieliszki jakiegoś drinka, ale nie jestem w nałogu. Kocham się bawić na imprezach i tyle. Nikt mnie nie zmieni.

- Idę po drinka. - powiedziałam do mojej przyjaciółki, Ludmiły. - zaraz wracam. - dopowiedziałam i skierowałam się w stronę barku. Z uwodzicielskim uśmiechem przywitał mnie po raz kolejny barman.

- To co zwykle? - zapytał dla pewności choć i tak wiedział, że moja odpowiedź będzie taka sama jak zawsze.

- Tak. Na razie nie ma zmian, co do drinków. - uśmiechnęłam się.

- Proszę. - położył na blat mojego ulubionego drinka, którego wzięłam do prawej ręki.

- Dzięki. - powiedziałam i ruszyłam w stronę mojej przyjaciółki.

- Sorry, Viola. Mam klienta. - no tak... Lu puszcza się za kasę, ale mi to nie przeszkadza. Powiem szczerze, jest to całkiem normalne. W tych czasach wszystko się akceptuje.

- Dobra to w takim razie Wam nie przeszkadzam. - powiedziałam w kierunku mojej przyjaciółki i tego faceta. Na moje oko miał około 36 lat. I nie powiem, nawet przystojny.

- To może gdzieś pójdziemy - zamruczał do blondynki.

- Prowadź - uśmiechnęła się uwodzicielsko. Po chwili zniknęli z mojego widoku. Skierowałam się do bufetu i wzięłam do ręki szklankę pączu (aby trochę otrzeźwieć). Zaczęłam się kołysać w rytm muzyki. Nagle ktoś objął mnie w tali.

- Kim jesteś? - zapytałam spokojnie. Nie uzyskałam odpowiedzi. - Kim jesteś? - spojrzałam na ręce osoby, która mnie obejmuje. Były duże i silne. Zjeżdżał nimi coraz niżej. Próbowałam się odwrócić. Niestety na darmo. Dłonie co chwilę masowały raz mój brzuch, a raz jedna z dłoni moje pośladki. Czułam oddech na szyi tej osoby. Jego usta zbliżały się coraz bliżej mojej szyi, które w końcu przyssały się do mojej skóry. Bardzo intensywnie się poruszały, a jego język się wił. To było cholernie piękne uczucie. - Powiedz... kim jesteś? - zapytałam po raz kolejny.

- Twoim koszmarem, skarbie - powiedział ochrypłym głosem.

 

 

 

                                                                         //***//

 

No witam ;)

Na moim pierwszym blogu wybiło już ponad 100 wyświetleń :)

I właśnie czekałam na tą stówkę aby dodać prolog. Jak wiecie jest sobota.

Mówiłam, robię. Rozdziały będą pojawiały się w soboty. No, ale jeśli będzie

w miarę dużo komentarzy to w piątki także ;)

Mam nadzieję, że prolog się spodobał ;) Do 1 rozdziału :*

 

                                                                                                                         Juliaa ;***